အေျပာင္းအလဲ

ႏွစ္ဦးတူယွဥ္၊ ဒီအပင္ေအာက္
ပန္းေၾကြေကာက္စဥ္၊ ရင္တထိတ္ထိတ္
ဒီအရိပ္မွာ၊ ခ်စ္စိတ္ေ၀ခဲ႔ဖူးပါတယ္။

သစ္ျမစ္ဆုံခြ၊ ယွဥ္ထုိင္ၾကရင္း
ျမေခ်ာင္းေရေၾကာ၊ ပန္းေၾကြေမွ်ာမိ
ၾကည္႔ရင္းၾကည္ႏူး၊ ေခ်ာင္းနဖူးမွာ
စိတ္ကူးႏုသစ္ခဲ႔ဖူးတယ္။

ခင္ကပစ္ေတာ႔
ဒီသစ္ပင္ေအာက္၊ ပန္းမေကာက္ခ်င္
ႏြမ္းေျခာက္ေသြ႔ဆိတ္၊ ဒီအရိပ္မွာ
လြမ္းစိတ္ရာေထာင္ ေ၀ဖူးတယ္။

ခင္မၾကင္ေတာ႔
ညင္ညင္ေရစီး၊ တမ္းတညည္းဟန္
ခင္႔ရယ္သံလား၊ ၀ုိး၀ါးထင္မိ
ၾကည္႔ေလရာရာ၊ ေ၀ဒနာႏွင္႔
ေရျပာအလွ ကင္းဖူးတယ္။

ေဩာ္… ႏွစ္ေတြၾကာလုိ႔
တစ္ခါတစ္ေခါက္၊ ဒီကုိေရာက္လွ်င္
တုိ႔ငယ္စဥ္က၊ ေႏွာင္မွ်င္တြယ္ရစ္
အခ်စ္အလြမ္း၊ ဖမ္းစားညွိဳ႕ငင္
ဒီသစ္ပင္ကား၊ ေခ်ာင္းေရစား၍
ကမ္းပါးျပဳိေနာက္ ပါေလျပီ…။

ဒီကျပန္လွ်င္၊ ရင္မခုန္တတ္
မလြမ္းတတ္ေတာ႔၊ စိတ္ဓာတ္ရင္႔က်က္
ခံစားခ်က္တုိ႔၊ ပ်က္ျပယ္ခဲ႔ရ
အနည္က်ျပီ…
ဘ၀ဆုိတာ… ဒါပဲ ခင္…။


ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း)

တစ်ပတ်အတွင်းလူကြည့်အများဆုံး